คำว่า “เค็มบักนัด” แปลงมาจากคำว่า “เค็มหมากนัด” เป็นภาษาท้องถิ่นของชาวอีสานที่ใช้เรียกผลไม้ เช่น
หมากพร้าว คือมะพร้าว หมากขามคือมะขาม หมากนัดคือสับปะรด แต่สำเนียงภาษาชาวอุบลฯ อาจจะออกเสียงสั้น
ไปบ้างจึงทำให้เพี้ยนจากคำว่าหมากนัดเป็นบักนัดแทน
นางอารีย์ วีระกุล อยู่บ้านเลขที่ 250-252 ถนนพโลรังฤทธิ์ ตำบลในเมือง อำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี เป็นผู้ที่สืบสานตำนานทำเค็มบักนัดมาจากบรรพบุรุษมานาน ถือว่า เป็นต้นตำรับกันเลย นางอารีย์ ได้พูดถึงการทำเค็มบักนัดว่า เป็นการนำสับปะรดมาแปรรูปในลักษณะการถนอมอาหารนั่นเอง เพื่อให้เก็บไวกินได้นานๆ เดิมทีเห็นคุณย่าทำ พอกินแล้วรู้สึกอร่อย ก็เลยชอบ ต่อมาเลยทำเสียเอง โดยตั้งชื่อว่า …. เค็มบักนัดแม่อารีย์ …. ทำไปทำมากลายเป็นสินค้า OTOP ของเมืองอุบลฯ
ที่มา : http://www.manager.co.th/travel/viewnews.aspx…
